حسابرسی

استفاده کننده از گزارش های مالی می تواند بر این باورباشد که کیفیت بالای حسابرسی یعنی نبود تحریف با اهمیتحسابرسی و تعریف کیفیت بالای حسابرسی را انجام وظایف لازم توسط حسابرس براساس شیوه های جاری در شرکت بداند. یکی ازمتداول ترین تعریف ها، در تعریف کیفیت حسابرسی، تعریفی
است که توسط دی آنجلو ارائه شده است. او کیفیت حسابرسی رااین گونه تعریف کرده است:
ارزیابی ( استنباط) بازار از احتمال اینکه حسابرس تحت موارد تحریفات با اهمیت در صورت های مالی یا سیستم حسابداری صاحب کار را کشف کند و دیگر این تحریف با اهمیت کشف شده را گزارش دهد.
احتمال اینکه حسابرس موارد تحریفات با اهمیت را کشف کندبه شایستگی حسابرس و احتمال اینکه حسابرس موارد تحریفات با اهمیت کشف شده را گزارش کند به استقلال حسابرس بستگی دارد.
براساس مطالعات سیمونیچ کیفیت حسابرسی تابعی از تعداد رویه های حسابرسی انجام شده و تعداد حسابرسان است و موسسات حسابرسی برزرگ به طور واضح منابع بیشتری را برای هدایت آزمون های حسابرسی دارند.
نئو و دیویدسون نشان دادن که موسسه های حسابرسی بزرگ،مشتریان بزرگ تری دارند؛ از این رو توقع بازار برای کشف تحریفات موجود در صورت های مالی از حسابرسان افزایش می
یابد.
آن ها بیان می کنند که اکثر پژوهش های تجربی کیفیت حسابرسی محصول این موفقیت هستند و حسابرسان بزرگتر (دارای نام تجاری) در مقایسه با حسابرسان کوچکتر ( فاقدنام تجاری) توانایی نظارت بیشتری را دارند.
کیفیت حسابرسی در استانداردهای حسابرسی این گونه استنباط می شود:
صدور گزارش حسابرسی مناسب در خصوص رعایت اصول حسابداری